زندگی چهار چرخ داره… دو تاش ماییم(مرد و زن)، یکی‌اش هم خدا می‌گیره. یکی‌اش هم همیشه‌ی خدا داره لنگ می‌زنه. هیچ وقت هم معلوم نیست که کی کدوم چرخ رو گرفته. پس این که من باید این کارو بکنم تو اون کارو و این مسخره بازی‌ها رو از خودتون در نیارین. هر طرفش رو زمینه بگین یا علی و بکشیدش بالا. هر طرفش هم بگیرید طرف دیگه‌اش داره می‌لنگه. اون چیزی که مهمه اینه آرامش کلی فراهم بشه. یعنی یه جوری پیش بره که چرخا بچرخن، نه این که پنچر بشن. یعنی تو هر لحظه آدم یادش باشه که باید ۴۰- ۵۰ سالی حداقل بتونه ادامه بده. پس یه کاری بکنه که هم زندگی بره جلو و هم خودش انرژی‌ش رو از دست نده. یعنی یه جوری هم به نفع خانواده(جمع) کار کنه هم به نفع خودش(فرد).
پی نوشت: به مناسبت مکالمه‌ی تلفنی نیم ساعته با دوستمان فرمودیم.
5 دیدگاه برای این نوشته:
حمید:
۲۳ فروردین ۱۳۹۰ مثال قشنگی بودسلاله:
۲۶ فروردین ۱۳۹۰ خوشمان امدمحمد:
۲۶ فروردین ۱۳۹۰ جالب بود زن و مرد مثل لولای در هستن. هر دوشون باید تقریبا از یه جنس باشن، وگرنه یکیشون از بین میرهتازه وارد:
۲۹ فروردین ۱۳۹۰ چه مثال جالبی، راست راستگی همینطوریاس.الی:
۰۱ آذر ۱۳۹۰ خیلی قشنگ بود دوست داشتم.
حمید:
سلاله:
محمد:
تازه وارد:
الی:
